Δ΄. 1919 - 1927

Περνώντας πλέον στον τέταρτο τόμο και τις 432 σελίδες του, η φιλοσοφία μου άλλαξε λίγο σε σύγκριση με τους προηγούμενους υπό την έννοια ότι περιόρισα στο ελάχιστο δυνατό την αναφορά σε προσωπικές ιστορίες (κυρίως εγκλήματα και άλλα οικογενειακά δράματα), καταγράφοντας μόνο όσες συζητήθηκαν πολύ. Εξάλλου σιγά-σιγά αρχίζει μια περίοδος έντονου πολιτικού ανταγωνισμού, η οποία αποτυπωνόταν ακόμη και στις ανταποκρίσεις από την επαρχία. Πού σταματάει το σχόλιο του προκατειλημμένου δημοσιογράφου και ποια ήταν η αλήθεια; 

Μεγάλο βάρος ρίχνω στα ονόματα είτε πρόκειται για μέλη διοικητικών συμβουλίων των διαφόρων σωματείων είτε στους εκλεγέντες δημοτικούς και κοινοτικούς συμβούλους κατά τις πρώτες εκλογές τοπικής αυτοδιοίκησης στην περιοχή των Σερρών το 1925. Επειδή συχνά οι εφημερίδες δημοσίευαν τα ονόματα από ελαφρώς αλλοιωμένα μέχρι παραποιημένα (και οι λόγοι ήταν είτε τυπογραφικοί είτε η κακή πένα των δημοσιογράφων και δημοσιογραφούντων), είναι καλοδεχούμενη κάθε υπόδειξη για διόρθωση, ειδικά όταν οι αποκλίσεις των ονομάτων με την πραγματικότητα της εποχής είναι σοβαρές (γιατί μπορεί στην πορεία κάποιοι να τροποποίησαν ελαφρώς τα επώνυμά τους).

Επίσης μεγάλο βάρος ρίχνω στην καταγραφή των διαφόρων χοροεσπερίδων τόσο στην πόλη των Σερρών όσο και σε διάφορα χωριά του νομού, αλλά και στην προβολή αθλητικών εκδηλώσεων, όπως και των επιδόσεων των Σερραίων αθλητών. Εξάλλου από το 1925 και μετά οι εφημερίδες της Θεσσαλονίκης (λίγο αργότερα και οι αθηναϊκές), αρχίζουν να αφιερώνουν σημαντικό χώρο σε διάφορες προόδους της επαρχιακής ζωής, συχνά με τη συνοδεία φωτογραφιών. Οι περισσότερες δεν ξεχωρίζουν για την καθαρότητά τους, αλλά νομίζω ότι αξίζει τον κόπο ένα ξεφύλλισμά τους.