Είναι εξαιρετικά ενδιαφέρον αφιέρωμα στο Αηδονοχώρι
Σερρών φιλοξένησε η εφημερίδα Νεολόγος
Κωνσταντινουπόλεως στις 12 Δεκεμβρίου 1884:
«Το Αηδονοχώριον κώμη εστίν εντεύθεν του ποταμού Στρυμόνος προς τον Στρυμονικόν κόλπον κειμένη επί της ωραίας χώρας, ην κατά τον πατέρα της ιστορίας το γένος των Ηδονών κατώκει. Οι κάτοικοι αυτού, ως και των πέριξ, Έλληνες όντες είναι εργατικοί, καταγινόμενοι ως επί το πολύ εις την γεωργίαν, ήτις εστίν εισέτι η επί των ημερών του Ησιόδου. Ως προς την διανοητικήν ανάπτυξιν οι κάτοικοι δεν ευρίσκοντο εις ανθηρά κατάστασιν, αλλά κατά τα τελευταία έτη, από της αφίξεως του Α. Πανιερότητος του αγίου Σερρών κ. Ναθαναήλ, εδόθη ικανή ηθική ώθησις προς τα πρόσω, οι δε κάτοικοι ήρξαντο να γίνωνται φιλομουσότεροι. Και δη το Αηδονοχώριον διατηρεί δημοτικόν σχολείον μετά μιάς τάξεως ελληνικού και νηπιαγωγείον, όλα δε τα πέριξ χωρία έχουσι κατά το μάλλον ή ήττον καλώς κατηρτισμένα δημοτικά σχολεία, άπερ τη αόκνω ενεργεία και αγρύπνω προστασία του αγίου Σερρών, οσημέραι επί το βέλτιον βαίνουσιν. Ο φιλόμουσος των Σερρών ιεράρχης εκτός του μεγάλου ζήλου, ον αναπτύσσει διά την του ποιμνίου του διανοητικήν ανάπτυξιν και ηθικήν μόρφωσιν, υπερανθρώπους καταβάλλει προσπαθείας, ίνα απαλλάξη τους κατοίκους των χωρίων από του κοινού χωρικού χρέους, Καδέμ καλουμένου κοινώς, όπερ ην αληθής μάστιξ διά τα χωρία.
Κατά τα πέριξ Αηδονοχωρίου απαντώσιν αρχαιότητές τινες, οίον τάφοι και συντρίμματα αναγλύφων, άπερ ως απλάς πέτρας βλέπει τις επί των τοίχων των οικιών. Ου μακράν δε της ημετέρας κώμης διακρίνεται η τοποθεσία της αθηναϊκής αποικίας Αμφιπόλεως, ήτις διά το επίκαιρον της θέσεως και την λαμπράν τοποθεσίαν επί χρόνον πολύν το μήλον ην της έριδος Αθηναίων και του βασιλέως της Μακεδονίας Φιλίππου. Αλλ’ ήδη παρά τα ερείπιά της υπάρχει άθλιόν τι χωρίον Γενί κιόι καλούμενον, όπερ η Μοίρα έρριψεν εκεί ως τεκμήριον της ματαιότητος των ανθρωπίνων πραγμάτων. Εντός του Αηδονοχωρίου βλέπει τις πληθύν κρηνών καλώς κατειργασμένων, αφ’ ων ελλείπει όμως δυστυχώς ο κάλλιστος στολισμός, ήτοι το ύδωρ, μία δε και μόνη υπάρχει κρήνη οπόθεν υδρεύονται οι κάτοικοι και όπου καθ’ εκάστην όμιλος γυναικών και παίδων κάθηνται επί πετρών, υφιστάμενοι πάσας τας των καιρών επηρείας και αναμένουσι την σειράν των, όπως εμπλήσωσι τας υδρίας αυτών. Πόσας δ’ αθώας υπάρξεις εν ώρα χειμώνος η πλευρίτις προϊάπτει εις Άδου! Καλόν θα ήτο αν το εν Σέρραις Ταμείον της γεωργίας (Μεναφί Σαντηγί) έδιδεν αυτοίς βοήθειάν τινα διά την διοχέτευσιν υδάτων εις την κώμην των. Την βοήθειαν ταύτην θα έδιδε τοις κατοίκοις εκ των από ετών συναθροισθέντων και ήδη συναθροιζομένων χρημάτων εκ της χώρας των, εκ των οποίων λόγω τόκου ουδέν μέχρι τούδε το ταμείον της γεωργίας παρέσχεν αυτοίς, εν ω άλλα χωρία πέραν του Στρυμόνος, οίον το Σουμπάς-κιοϊ και η Δοβίστα, ουχί μόνον τους τόκους έλαβον, αλλά και έτερα ποσά παρά του εν λόγω ταμείου».
____________________________________
* Από την έρευνα «Οι Σέρρες και οι Σερραίοι μέσα από τις σελίδες των εφημερίδων», τόμος Α΄, σελίδες 231-232
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου